boeken en meer
Nachtbrakers. Heerlijk woord. Alleen denk ik daarbij eerder aan uitgelaten feestvierders dan aan vier eenzame mensen in een Amerikaanse diner. Edward Hopper denkt daar duidelijk anders over. De troosteloosheid, eenzaamheid en vooral stilte spatten van het doek. Nee, je hebt niet verkeerd geklikt. Je zit nog altijd op Boek&Babbel en ik heb me niet omgeschoold … Lees verder Over nachtbrakers en wervende woorden
Iedereen die een opleiding volgt, moet er ooit aan geloven: het eindwerk. Ik heb er lang aan getwijfeld of ik dit verhaal wel als eindwerk zou uitwerken. Bang dat het te persoonlijk zou zijn, dat ik in een ‘schoolse’ omgeving niet helemaal mijn ding zou mogen of kunnen doen… Aan de andere kant was het … Lees verder Het verhaal van het boek #3: eindwerk
Hoe begon het eigenlijk? Begon het toen we allen samen in de woonkamer zaten en ma vertelde dat ze een knobbeltje gevoeld had?Begon het toen we dachten dat het ergste voorbij was en twee jaar later de kanker pas echt toesloeg?Begon het toen ik haar tijdens een van de chemokuren in haar dagboek zag schrijven?Begon … Lees verder Het verhaal van het boek #2: hoe het begon
Hoe dubbel kan een mens zich voelen. Je vertelt je verhaal en hoopt dat heel Vlaanderen en Nederland het zal kunnen lezen, maar aan de andere kant durf je er bijna niet over te bloggen. Daar moet maar eens verandering in komen. Hoe het allemaal begon, daar vertel ik een andere keer over. Vandaag wil … Lees verder Het verhaal van het boek #1: manuscript
Hey ma Vier jaar al kan ik dit alleen nog in gedachten tegen je zeggen.En geloof me: ik zeg het nog heel vaak. Nu meer dan ooit.Want weet je, ik schrijf een boek over jou. Elk woord dat ik schrijf, brengt me weer dichter bij je.Ik wou dat ik kon zeggen dat mijn woorden je … Lees verder Steentje
In drie jaar tijd is het de tweede keer dat het mij gelukt is: een boek lezen over kanker. Het ging vlot, geen traantjes. Maar het laat mij om een heel onverwachte reden niet meer los. Chemodag is de beste dag van de week van Liesbeth Van Impe heeft me haast meer over mezelf geleerd … Lees verder Chemodag is de beste dag van de week – Liesbeth Van Impe
"Koester de mooie herinneringen" stond er op bijna elk rouwkaartje. Dat gaat vanzelf. Maar niemand waarschuwde voor de herinneringen die nog gemaakt moesten worden zonder jou. Ze zijn mooi maar nooit compleet. Ik mis je.
Ze zat in peuterklas. Kan ook de eerste kleuterklas geweest zijn. Elke dag opnieuw hoorden we het versje van de dynolhaan. Klonk heel exotisch. Magisch ook. Het dier sprak tot de verbeelding. Tot het heen-en-weer-schriftje in haar schooltas zat. “Dinsdag zie ik een dynolhaan” werd plots “Dinsdag zie ik een dino gaan”. Voor ons is … Lees verder De dynolhaan
boek&babbel 