Iedereen die een opleiding volgt, moet er ooit aan geloven: het eindwerk. Ik heb er lang aan getwijfeld of ik dit verhaal wel als eindwerk zou uitwerken. Bang dat het te persoonlijk zou zijn, dat ik in een ‘schoolse’ omgeving niet helemaal mijn ding zou mogen of kunnen doen… Aan de andere kant was het wel mijn enige kans feedback te krijgen. Dat haalde me uiteindelijk over de streep.
Hoe meer ik schreef, hoe belangrijker die feedback bleek. Als je schrijft over jezelf, dan is dat heel interessant voor jezelf en je familie. Ik was alleen bang dat geen ander mens daar een boodschap aan zou hebben. Daarom was de eerlijke mening van Hilde en mijn medecursisten zo waardevol. Zij konden met een objectieve blik bepalen wat raakte en wat niet.
Het feit dat ik dit project als eindwerk opgegeven had, dwong me ook om er nu eindelijk eens aan te beginnen. Ik kon er nog tien jaar mee rondlopen in mijn hoofd, maar nu moest het eruit. En geloof me: eens ik gevonden had hoe ik het wilde vertellen, stroomde het eruit.
Even koesterde ik nog de hoop dat ik op het examen (what’s in a name) zou kunnen verkondigen dat een uitgeverij druk bezig was mijn verhaal in een echt boek te gieten. Dat bleek achteraf gezien veel te optimistisch. Omdat mijn collega’s druk bezig waren om toch een echt boek te maken en dankzij een goede tip van Iris, kon ik uiteindelijk toch een gedrukt exemplaar voorleggen. Ik noem het toch nog maar een kladje, want er kan zowel vormelijk als inhoudelijk aan geschaafd worden. Dat belet niet dat ik zo uitgelaten was als een kind op 6 december toen het eindresultaat uiteindelijk in de bus viel.
Met een nog veel grotere smile kwam ik buiten uit dat bewuste examen. De positieve commentaren galmen nog na in mijn hoofd. Ik voelde me helemaal begrepen, want wat ik te horen kreeg, was wat ik met mijn boek ook had willen bereiken. Op de receptie achteraf bleef ik maar op wolkjes lopen (de witte wijn zal ook wel een handje geholpen hebben). Veel mensen zijn ondertussen benieuwd geworden en dat versterkt alleen maar mijn overtuiging dat mijn boek uiteindelijk in de winkel zal liggen. Hoe en wanneer, dat zien we wel. Maar het komt er.