Uit het niets – Aline Sax

… dat ik niet kan zijn wie ik ben als ik niet weet wie ik ben.

Dat is het probleem waarmee Izzy het hele boek door worstelt. Ze wordt wakker in een vreemde omgeving, met een barstende koppijn en zonder herinneringen. Het hele boek door gaat ze op zoek naar wie ze was voor de/haar wereld verging. Aline Sax waagt zich buiten de historische jeugdroman. Tot welk genre ‘Uit het niets’ dan wel behoort, is nog maar de vraag.

Het boek is opgebouwd uit twee delen. In het eerste deel wordt Lizzy (die dan nog niet weet dat dit haar echte naam is) wakker in een verlaten luchthaven. Ze is een van de weinige overlevenden van een natuurramp die de aarde onbewoonbaar gemaakt heeft. De overlevende hebben in de luchthaven zo goed en zo kwaad als het lukt een nieuwe samenleving opgebouwd. Iedereen maakt deel uit van een werkgroep, persoonlijk bezit bestaat niet meer en de Raad zorgt ervoor dat alles op wieltjes loopt. Of toch niet?
In honderd bladzijden probeert Sax deze dystopische wereld zo goed mogelijk te schetsen, maar misschien had ze daar beter iets meer tijd voor genomen. Volgens mij laat ze hier kansen liggen om op de hele situatie iets dieper in te gaan. Het kwam mij ook niet zo geloofwaardig over dat Lizzy een van de weinigen leek die zich vragen stelde bij het hele gebeuren.

Zonder te verklappen hoe het eerste deel eindigt is het moeilijk om veel over het tweede deel te vertellen. Wat ik wel kan verklappen is dat het boek plots in een heel ander genre belandt. Dit deel vond ik dan ook veel sterker dan het eerste. Toch ook hier enkele vraagtekens, vooral over dingen die Lizzy niet doet. Maar ook hier kan ik weinig zeggen zonder te spoileren. Behalve die ene bedenking vond ik het tweede deel wel goed geschreven. Lizzy gaat op zoek naar herinneringen. De vraag is alleen of ze erop zat te wachten. Ze wordt steeds wanhopiger, tot ze beseft dat ze haar lot in eigen handen zal moeten nemen als ze niet voor de rest van haar leven over haar schouder wil kijken.

Uit het niets bevat een aantal interessante thema’s. Het ene is alleen een stuk beter uitgewerkt dan het andere. Je blijft je heel lang afvragen hoe de vork nu precies in de steel zit en of de raadsels die in het begin de kop opsteken uiteindelijk ook zullen opgelost worden. De spanning blijft erin tot op de allerlaatste bladzijden. De plot zit goed in elkaar en alle stukjes vallen mooi op hun plaats.

Als je de laatste bladzijde omslaat en je opnieuw op de cover richt, krijgt die heel veel betekenis. Niet alleen de foto’s die in de collage verwerkt zijn, maar ook de collage op zich. Die vormt een mooi beeld van hoe Lizzy haar leven in flarden weer terugkrijgt. Een pluim dus voor de vormgever.

Ondanks de minpuntjes die ik opsomde, heb ik het boek in een rotvaart uitgelezen. Je wil gewoon weten hoe alles in elkaar zit. Hoe verder je leest, hoe meer voeling je ook krijgt met het hoofdpersonage. Het boek vormt een mooie mix tussen een dystopie en een hedendaags verhaal. Toch zie ik Aline Sax liever in haar natuurlijke habitat: het verleden.

Uit het niets | Aline Sax | Uitg. Davidsfonds/Infodok ((2021) | 237 pg.

Met dank aan de uitgeverij voor het recensie-exemplaar.