boek&babbel

Soms lees je de korte inhoud van een boek en weet je meteen dat je het wil lezen. Dat had ik met Quotum van Marloes Morshuis. De publicatie kwam iets later dan gepland, maar het was het wachten zeker waard.

De inhoud

De aarde is te vol. Om de overbevolking tegen te gaan en om ervoor te zorgen dat ze niet ‘opgebruikt’ wordt, heeft de Wereldraad een quotum ingesteld. Elk land mag maar een beperkt aantal inwoners hebben. In sommige landen wordt de rest gewoon geëlimineerd, maar de Euro-Unie (vergelijk het met het grootste deel van Europa) heeft er iets anders op gevonden. Een deel van de bevolking wordt in de slinkerstand gezet. Zij hebben geen elektriciteit, stromend water of wat dan ook van technologie. Op die manier blijft hun ecologische voetafdruk klein genoeg om te blijven leven. Ook Tommy en Axel zijn slinkers. Als er een nieuwe president aan de macht komt en hun ouders opgepakt worden, moeten ze vluchten voor hun leven.

Brandend actueel

Het boek zit boordevol actuele thema’s: overbevolking, ecologie, totalitaire regimes, machtsmisbruik, vooroordelen tegenover minderheidsgroepen… Ik zou nog wel een tijdje kunnen doorgaan. Omdat alles zo goed gedoseerd is, geeft het ook stof tot nadenken. Het idee achter het slinkersysteem is op zich niet slecht. Alleen zou iedereen gedwongen moeten worden zijn voetafdruk te verkleinen.

Spanning

Quotum is zonder twijfel een spannend verhaal. Het aantal personages blijft redelijk beperkt, maar toch zijn er genoeg om twijfel te zaaien over wie nu tot de ‘goeien’ behoort en wie de slechten zijn. Marloes Morshuis geeft de lezer net genoeg tips om er eerder achter te komen dan Tommy en Axel wie ze wel en niet kunnen vertrouwen. Dat verhoogt die spanning nog. De raadselachtige codes die de jongeren moeten ontcijferen zorgen voor het nodige mysterie. De ontknoping is nagelbijtend spannend.

Het oog wil ook wat

Naast de inhoud van het boek moet hier zeker ook iets gezegd worden over de vormgeving. Quotum is een pareltje. Het boek is uitgegeven met een harde kaft met een losse omslag. Het papier is stevig en helder. En dan heb je de kaft en de zijkant! De bovenkant van de cover (verzorgd door Megan Hoogenboom) toont bovenaan in rood een heleboel kopvoeters. Hoe lager op de pagina, hoe beter ze te herkennen zijn. Op het onderste deel, dat donkerblauw kleurt, vallen enkele van die minimensjes in een afgrond. Diezelfde tekening loopt door op de zijkant van het boek. Op de rug en aan het begin van elk nieuw hoofdstuk staat bovendien het embleem van een organisatie die in het boek een belangrijke rol speelt (maar waarover ik hier niets ga vertellen).

Sinds Suzanne Collins met De hongerspelen dystopieën op de kaart zette, schieten deze verhalen als paddenstoelen uit de grond. Sommige zijn heel geslaagd, andere een goede poging. Quotum vind ik zeker en vast een geslaagd verhaal: er zit een boodschap in, het boek is zonder meer spannend en doet verlangen naar meer. Ik kijk alvast uit naar het volgende project.

Quotum – Project Z | Marloes Morshuis | Uitg. Lemniscaat (2020) | 399 pg. | Voor lezers vanaf 13 jaar.

of steun je favoriete boekhandel en #kooplokaal.

Met dank aan uitgeverij Lemniscaat voor het recensie-exemplaar.