Blogtour: Apollo’s ondergang – Rom Molemaker

Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog nooit van Rom Molemaker gehoord had. Dat vind ik jammer, want ik had hem anders al lang aan mijn leerlingen voorgesteld. Dankzij een blogtour van uitgeverij Holland mocht ik zijn nieuwe boek, Apollo’s ondergang lezen. Het toont dat hij zich in adolescenten kan inleven en tegelijk een spannend verhaal kan schrijven.

Het verhaal

Tussen Lester Stevens en zijn moeder botert het niet. Hij is zodanig onhandelbaar dat zijn moeder hem naar het Dr. Predikman brengt, een jeugdinstelling. De school op zich valt wel mee. Dat kan je niet zeggen van Apollo, de jongen die hem toegewezen wordt om hem op weg te helpen. Apollo is een sadistische rotzak waar iedereen bang voor is. Bovendien doet hij dingen die het daglicht niet kunnen verdragen. Dan is er ook nog het mysterieuze ongeval waaraan zijn voorganger, Ylias, gestorven is. Hoewel Lester zich voorgenomen heeft zo onzichtbaar mogelijk te blijven, raakt hij verstrikt in intriges die al lang voor zijn komst in gang gezet zijn.

Spanning

Rom Molenmaker weet hoe hij een verhaal spannend moet maken. De proloog triggert meteen. Je wil weten waarom een jongen midden in de nacht het bos uit komt gevlucht. Al snel in het verhaal weet de lezer waarop die proloog slaat. Alleen blijft de vraag wat er precies gebeurd is, heel lang hangen.

Dan is er ook nog de spanning die veroorzaakt wordt door Apollo. Bij een eerste kennismaking is al duidelijk dat hij niet de sympathiekste van de school is. Dat iedereen bang voor hem is, werkt ook niet in zijn voordeel. Hoewel Lester zelf geen schoothondje is, kijkt hij toch liever de kat uit de boom. Zijn nieuwsgierigheid wint het echter van zijn vrees en daardoor komen de twee op een onaangename manier met elkaar in aanraking.

Goed uitgewerkte personages

Het boek is geschreven voor adolescenten en die zijn op een herkenbare manier neergezet. De bullebak regeert over de school. De andere jongens doen hun best elkaar te beschermen en vooral bij Apollo uit de buurt te blijven. Er is Charmaine, vriendinnetje van Apollo, een verraderlijke bitch die jongens in de problemen probeert te brengen. Er zijn ook gewone meisjes, die zich van het populaire groepje niets aantrekken. Er zijn de dingen die in elke school en op elk internaat gebeuren: plagerijen en pesterijen, vriendschappen en vetes… Er zijn geheimen die met niemand gedeeld worden. Er is verraad en loyaliteit. Al die ingrediënten zorgen voor een mix die een herkenbare school neerzet.

Voor alle lezers

Het boek telt 157 pagina’s. Dat betekent dat er geen nodeloze uitweidingen of lange beschrijvingen zijn. Het verhaal moet het hebben van actie en dialogen. Mijn ervaring zegt mij dat je daarmee ook scoort bij jongeren die lezen niet tot een van hun hobby’s rekenen. Door de vaart die in het verhaal zit, is het bovendien in geen tijd uitgelezen. Dit kan leesbevordering alleen maar ten goede komen. Mijn lerarenhart is altijd blij als ook de minder gemotiveerde lezers een boek kunnen vinden dat hun toch kan boeien. Ik ben er zeker van dat Apollo’s ondergang zo’n boek is.

Ik kan dus alleen maar blij zijn dat ik met Rom Molemaker kennisgemaakt heb. Of toch in elk geval met een van zijn boeken. Ik ga er zeker nog lezen om te zien of ook die zo laagdrempelig zijn. Met Apollo’s ondergang kan ik in ieder geval alleen maar blij zijn.

Apollo’s ondergang | Rom Molemaker | Uitg. Holland (2019) | 157 pg.

Bekijk dit boek op bol.com

Met dank aan uitgeverij Holland voor het recensie-exemplaar.