Moederdag

De radio luid zetten als ik Janis Joplin hoor

Met pa en Irene door Pairi Daiza lopen

en grinniken als Irene het giraffenmopje vertelt

Mijn dochters zien dansen en denken aan hoe jij je kon smijten,

op de dansvloer, of gewoon in de woonkamer

Mij helemaal verliezen in een thriller

en bedenken hoe jij hier ook van genoten zou hebben

Vaststellen dat de zoom van mijn rok los is

en niet meer aan jou kunnen vragen om hem te herstellen

’s Nachts opstaan om de meisjes te halen

en nu pas beseffen hoe vaak jij dat voor ons deed

Mezelf in jou herkennen

als ik een t-shirt opnieuw plooi omdat de kantjes niet mooi gelijk zijn

als ik de was volgens kleur of soort aan de wasdraad hang

als ik nog maar eens besluit op mijn lijn te gaan letten

als de planten in huis snakken naar een beetje water

En elke dag opnieuw beseffen

dat er geen nieuwe herinneringen meer bij komen.

Ik kan het je misschien niet meer zeggen,

maar ik voel het nog wel.

Hoe graag ik je zie.