Een: twee levens, twee zussen, een keuze – Sarah Crossan

Donderdag start met Gedichtendag de poëzieweek. Daarom mag het boek van de week deze keer iets poëtischer. Ik had voor Bart Moeyaert kunnen kiezen, want volgens mij zijn al zijn boeken poëtisch. Ik wou echter de Kinder- en Jeugdjury nog eens onder de aandacht brengen en stapte daarom de klas binnen met Een: twee levens, twee zussen, een keuze van Sarah Crossan.

Met de vraag “Wie wil wel eens een boek van 240 pagina’s in één avond uitlezen”, kreeg ik meteen alle aandacht. Het zit zo. Het boek is in versvorm geschreven en heeft daardoor dus een heel luchtige bladspiegel. Bovendien boeit het thema van het boek van begin tot einde. Je moet wel doorlezen tot je het uit hebt.

Het verhaal

Grace en Tippi zijn bijzondere zussen. Ze vormen samen een Siamese tweeling. Letterlijk. Als ze naar een gewone school gaan, merken ze nog meer dan vroeger dat niets voor hen vanzelfsprekend is. Ze krijgen af te rekenen met gestaar, pesterijen, maar verliezen hun humor niet en beleven hierdoor evenveel fijne momenten. Op een bepaald moment moeten ze echter een hartverscheurende keuze maken.

Waarom je dit boek zou moeten lezen

Het boek is in versvorm geschreven. Dat zorgt niet alleen, zoals ik al zei, voor een luchtige bladspiegel. Het is bijna alsof je één lang gedicht leest. Geen woord staat er te veel en sommige stukjes zijn mini-gedichtjes op zich. Ik kan me wel voorstellen dat sommige lezers aan die manier van schrijven moeten wennen, maar voor mij was het zeker een meerwaarde..
Het thema is zwaar. Wat weten wij nou over Siamese tweelingen? Dat moet Sarah Crossan ook gedacht hebben, want ze deed heel wat research voor dit boek. De kennis die ze daarbij opdeed, deelt ze met plezier met haar lezers. Dat doet ze door die feitjes in het verhaal te verweven. Geen lange uiteenzettingen dus en zeker niet “kijk eens wat ik daar allemaal over weet”. Bovendien zet ze de lezer voortdurend aan het denken, zonder zelf een oordeel te vellen of een mening naar voor te schuiven.
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van een van de meisjes. Dat zorgt ervoor dat je als lezer nog meer in het verhaal zit. Als er hartverscheurende keuzes gemaakt moeten worden, dan ben je bijna blij dat je ‘maar’ een lezer bent en de keuze niet zelf moet maken. Het boek, en zeker de ontknoping, grijpt je naar de keel en blijft nog lang hangen.

Een, twee levens, twee zussen, een keuze is een boek voor wie eens over een niet-alledaagse thema wil lezen. Hou er rekening mee dat je wel tegen een stootje moet kunnen en dat de kans heel klein is dat je het op het einde van het boek droog houdt.