Boek of doek: Gespleten / Pieces of Her – Karin Slaughter

Toen ik las dat het nieuwste boek van Karin Slaughter een vervolg was op Gespleten, kwam ik tot de ontdekking dat dit het enige boek van haar was dat ongelezen in mijn kast stond. Dat was waarschijnlijk ook de reden waarom de inhoud van Pieces of Her, de Netflixserie die zo hoog scoort, bij mij geen belletje deed rinkelen. Ik had dus twee redenen om het boek te lezen: om daarna meteen door te kunnen met Gewetenloos én omdat ‘eerst het boek en dan de film/serie’ mijn stelregel is.

Het boek

Andrea Cooper denkt haar moeder Laura door en door te kennen, tot ze op een middag midden in een vuurgevecht terechtkomen en Laura de dader koelbloedig weet te overmeesteren en doden. In de nasleep van deze gebeurtenis slaat Andrea op de vlucht. Ze komt erachter dat haar moeder niet is wie ze al dertig jaar beweert te zijn. Terwijl ze haar moeders verleden probeert te ontrafelen, wordt ze het middelpunt van een klopjacht, waarbij ze ook haar eigen leven niet meer zeker is.

Zoals we van Karin Slaughter gewoon zijn, kom je meteen in een rollercoaster van actie en spanning terecht en die weet de Queen of Crime aan te houden tot op de laatste bladzijde. Veel adempauze is de lezer niet gegund. Het is dan ook haast onmogelijk om het boek weg te leggen voor je de laatste bladzijde omgeslagen hebt.

Slaughter wisselt het verhaal van Andrea af met stukjes uit het verleden. Hoewel in andere boeken zo’n onderbreking vaak voor een vertraging zorgt, is het hier haast omgekeerd. Of je nu in het heden of het verleden zit, je wil zo snel mogelijk weten hoe het verder gaat.

De serie

Dat veel dingen anders waren dan in het boek, daar heb ik mij in het begin heel erg over moeten zetten. Tot Karin Slaughter in Gent (ja, ik was op de live opname van de podcast van Alex Agnew) zelf zei: “Het boek is het boek en de serie is de serie en dat zijn twee verschillende dingen.” Ik had toen nog twee afleveringen te gaan en toen lukte het me beter om afstand te doen van het boek.

Het feit dat er veel aan het verhaal toegevoegd werd, haalde de vaart er enorm uit. Ik denk dat ik liever een verfilming gezien had, want ik vind dat tempo net het knappe aan de boeken van Karin Slaughter. Zonder al te veel over de plot te verklappen: in het boek volgen we alleen Andrea, terwijl in de serie het perspectief van Laura eraan toegevoegd is. Ook dat laat de spanningsboog meer vieren.

Op de acteurs en de setting is zeker niets aan te merken. Toni Colette zet een bikkelharde Laura neer en Bella Heathcote is perfect gecast voor de rol van Andrea. Zowel de onzekere Andy van in het begin als de geharde dochter op het einde weet ze heel geloofwaardig neer te zetten. Dat geldt trouwens voor alle personages.
Ik voelde mij wel zelf even een detective toen ik een ‘foutje’ in een scène opmerkte. Voor wie de serie zag of nog wil zien: het heeft met een omzwachtelde hand te maken 😊.  

Boek of doek?

Ik heb het boek in één ruk uitgelezen. Hoewel ik van plan was de serie te bingen, is me dat niet gelukt. Zoals gezegd miste ik in de serie de adrenaline van het boek. Misschien had ik er meer tijd tussen moeten laten, zodat het boek niet meer zo vers in mijn geheugen zat. In ieder geval verheug ik mij wel al op Gewetenloos. Het boek welteverstaan.

Gespleten | Karin Slaughter | Uitg. HarperCollins (2018) | 494 pp. | Vert. uit het Engels door Ineke Lenting

Pieces of Her | Gemaakt voor Netflix (2022) door Casey Haver en geregisseerd door Minkie Spiro