Een afgelegen dorpje met een sinistere geschiedenis. Dat is Chapel Croft. Daar komen pastoor Jack Brooks en haar vijftienjarige dochter Flo terecht. Het is maar tijdelijk, houden ze zichzelf voor, tot er een nieuwe pastoor gevonden is. Dat ze zo dicht bij de waarheid zouden zitten, had geen van beiden kunnen bedenken.
Het dorpje heeft een kwalijke reputatie. Vijfhonderd jaar geleden kwamen hier acht protestantse martelaren om op de brandstapel. Twee van hen waren nog kinderen. In een luguber ritueel – de Brandende Meisjes – wordt dit voorval elk jaar herdacht. Dat is niet de enige griezelige geschiedenis van Chapel Croft. Dertig jaar geleden verdwenen er twee tienermeisjes en twee maanden terug pleegde de voorganger van Jack zelfmoord. Kort na hun aankomst krijgt Jack een pakketje toegestuurd met een vreemde inhoud en ziet Flo plots Brandende Meisjes verschijnen. Iemand wil hen duidelijk weg uit Chapel Croft en sommige dingen kunnen beter in het verleden blijven. Laat dat nu net zijn waar Jack geen oor naar heeft.
Clichés zijn duidelijk niet aan C.J. Tudor besteed. Pastoor Jack Brooks is alles wat je niet van een geestelijke zou verwachten: ze rookt, drinkt en durft geloofskwesties in twijfel te trekken. Haar dochter is geen doorsnee tiener die zich op de kop laten zitten door enkele pestkoppen. Voor de rest is geen enkel personage betrouwbaar. De spanning zindert dan ook al van bij de eerste bladzijde en dat blijft zo tot je het boek dichtslaat.
Net als in de vorige boeken van C.J. Tudor, bevat ook dit boek een vleugje horror en mysterie. Geen gebrek aan mysterieuze verschijningen, vervallen gebouwen, vreemde personages en verrassende ontdekkingen. De setting van een eigenzinnig, spookachtig dorpje waar de mensen hun geheimen liever binnenskamers houden, verhoogt die sfeer nog. Opnieuw slaagt Tudor erin om onverklaarbare fenomenen toch geloofwaardig in haar verhaal te verweven.
Als ik dan toch even kritisch mag zijn, dan moet ik zeggen dat in Brandende meisjes ook wel plotwendingen zaten waarvan ik niet achterover viel. Of komt dat doordat ik al zoveel thrillers gelezen heb dat ik me nog moeilijk laat verrassen? Gestoord heeft het me in elk geval niet.
Tudor wist mijn aandacht vast te houden van de eerste tot de laatste bladzijde. En dat is toch wat je van een goede thriller mag verwachten.
Brandende meisjes | C.J. Tudor | A.W. Bruna (2021) | 399 pg. | Vert. uit het Engels door Guus van der Made
Met dank aan de uitgeverij voor het recensie-exemplaar.
boek&babbel 
Een gedachte over “Brandende meisjes – C.J. Tudor”