Ze komen eraan: de jaaroverzichten van 2020. We weten allemaal wel wat het hoofdthema van dit jaaroverzicht is. Laura Janssens, de vrouw achter Niet nu Laura, blikt op haar eigen manier terug op het afgelopen jaar. Dat doet ze door de ogen van hamsters Philippe en Giovanni, die vanuit hun kooitje 2020 beleven en becommentariëren. Voor wie het nu in Keulen hoort donderen en nog nooit van Niet nu Laura gehoord heeft: Instagram is the place to be.
We moeten het toegeven: 2020 was lastig. Het is het jaar van COVID, van quarantaine en lockdowns. Uiteraard kan een cartoonist dit niet aan voorbijgaan. Gelukkig doet Laura dat op haar eigen grappige manier. En er was niet alleen de coronakwelling. Er was ook haar dertigste verjaardag die om de hoek loerde. Er was ook een hittegolf en er waren de kleine dingen van elke dag. Ook die krijgen een plaatsje in Het jaar van de hamster.
Niet nu Laura typeert zich in de eerste plaats door zelfrelativering. Ook in dit derde boek blijft Laura trouw aan zichzelf. Je mag je dus aan een grote glimlach verwachten tijdens het lezen van het boek. Toch sluipen hier en daar ook cartoons binnen die je even de mond snoeren. Zonder veel te verklappen: sommige zijn ronduit ontroerend. En ja, zelfs triestig. Een beetje naargeestig misschien. Dat vind ik knap: je kan om alles lachen, maar soms is het leven gewoon niet grappig. Dat ook te durven toegeven, dat lijkt me veel moeilijker dan overal maar lollig over doen.
Zoals je dat met cartoons doet, is ook Het jaar van de hamster een boekje dat je af en toe eens oppakt om enkele stukjes opnieuw te lezen. In mijn geval moet ik het dan wel even gaan lenen bij mijn eigen Laura. Zij heeft het geconfisqueerd van zodra ik het uit had. Dus als ik pech heb, dan hoor ik: “Niet nu, mama”. Ik gun haar de glimlachjes van harte.
Het jaar van de hamster | Laura Janssens | Uitg. Vrijdag (2020) | 104 pg.
boek&babbel 