Daar waar de rivierkreeften zingen – Delia Owens

Ik vertelde het eerder al: ik ben opgegroeid tussen boeken. Hoewel ik mij uit mijn jeugdjaren alleen mijn moeder lezend kan herinneren (mijn vader werkte lange dagen), heb ik mijn leeshonger van beide ouders geërfd. Ook twee van mijn zussen delen deze passie. Het is dus altijd leuk om in onze Sister’s leesclub boekentips uit te wisselen. En ja, mijn vader maakt er ook deel van uit. Zijn enthousiasme over Daar waar de rivierkreeften zingen deed me naar dit boek grijpen. Ik had het cadeau gekregen van Hebban en kon er dus meteen in beginnen. Achteraf gezien kan ik hem geen ongelijk geven: ik las het boek letterlijk in één ruk uit.

Delia Owens leidt de lezer binnen in een fascinerende wereld: het moerasland van Barkley Cove in North Carolina. Kya Clark woont er samen met haar ouders en oudere broers en zussen. Als ze zes is, vertrekt haar moeder. Kort daarop volgen haar broers en zussen. Kya blijft alleen achter met haar tirannieke vader. Tot ook hij op een dag niet meer terugkomt. Toch is Daar waar de rivierkreeften zingen geen moderne versie van Jungle Book. Kya wordt niet door dieren opgevoed en weet zich prima te redden in het moeras. Ze vindt een manier om aan geld en eten te komen en sluit enkele bijzondere vriendschappen.

Het verhaal meandert tussen twee gebeurtenissen. In 1969 wordt het lijk van Chase Andrews gevonden. Hij had een jaar lang een verhouding met Kya en zij is meteen de eerste en enige verdachte. Wat zich in 1969 afspeelt, is de zoektocht naar de vermeende moordenaar van Chase en vooral het verzamelen van bewijs tegen Kya. Daar tussenin lezen we Kya’s levensverhaal vanaf haar zesde tot aan de ontknoping van het moordverhaal. Toch is het boek ook verre van een detective- of misdaadverhaal. Waarover gaat het dan wel?

Om te beginnen speelt het verhaal zich af in de jaren ’50 en ’60 van de vorige eeuw. Rassenscheiding is nog een feit en sociale klassen zijn duidelijk afgebakend. Vrouwen en kinderen gaan een bar niet binnen, want dat is onfatsoenlijk. Ook al is Barkley Cove maar een gehucht, toch voelen de inwoners zich stukken beter dan de moerasmensen die hun buren zijn. Deftige dames halen er hun neus voor op, voor bronstige jongemannen spreekt het moerasvolk tot de verbeelding. Als Kya er met een te kleine tuinbroek en op blote voeten boodschappen gaat doen, wordt ze met de nek aangekeken.

Daarover gaat het boek dus ook: over eenzaamheid en vertrouwen. Kya is het gewoon om alleen te zijn, maar ze groeit op tot een jonge vrouw die droomt van liefde en een gezin. De jongemannen die ze ontmoet, zetten elk op hun manier haar wereld op zijn kop. Haar vertrouwen in de mens en de liefde wordt keer op keer op de proef gesteld. Hoe graag ze zich ook voor ander mensen wil openstellen, ze heeft haar hele leven geleerd om op haar hoede te zijn. Bovendien werd ze verlaten door iedereen die voor haar had moeten zorgen. Ze weet niet beter of mensen blijven niet.

Delia Owens is zelf biologe. In Afrika bestudeerde jarenlang het gedrag van (voornamelijk) kuddedieren. Daar werd eigenlijk al de kiem gelegd voor Kya’s verhaal. Owens liefde en fascinatie voor de natuur spat van elke bladzijde. Zonder daarin te overdrijven, weet de auteur wondermooie natuurbeschrijvingen in het verhaal te verweven. Een moeras heeft sowieso al een mysterieuze sfeer, maar Delia Owen slaagt erin de hele streek tot leven te brengen. Ze legt al haar bewondering en liefde voor het moeras in haar personages Kya en Tate en nergens wordt het overdreven, ongeloofwaardig of ‘geitenwollensokkig’.

De combinatie van de natuur en de tijdsgeest van de jaren ’50 zorgt voor een heel unieke sfeer. Kya wordt volwassen in een wereld die haar heel vertrouwd, maar anderzijds ook wel vijandig is. In die omgeving en bijna alleen op zichzelf aangewezen, moet ze het zien te redden in een wereld die haar als uitschot beschouwt. Toch zet ze door. Wie er eventjes voor gaat zitten, haalt heel veel uit dit verhaal. Ik las het misschien wel in één dag uit, het blijft al een week in mijn hoofd hangen. Dankjewel, pa, voor de leestip.

Daar waar de rivierkreeften zingen | Delia Owens | Uitg. The House of Books (2020) | 381 pg. | Vert. uit het Engels door Mariëtte van Gelder (Het boek verscheen eerder al onder de titel “Het moerasmeisje”.)

Bekijk dit boek op bol.com

of steun je favoriete boekhandel en #kooplokaal.