Als je iemand verliest die je niet kan verliezen – Ish Ait Hamou

En dan is plotseling maart bijna voorbij. Wat een maand! Eerst was het nog allemaal zo erg niet. Dachten we. Toen moest plots alles dicht en kwam de angst. Ook die kreeg een plekje. Ons leven moest opnieuw ingericht worden. Ik ben een structuurmens en dus had mijn hoofd het een beetje moeilijk met de afwisseling tussen telewerk, naar het werk, glijtijd opnemen… Ook dat begint ondertussen een klein beetje te wennen. Ik probeer vooral naar de positieve dingen te kijken: meer tijd met het gezin, minder taxi-mama-stress, de zon kwam eindelijk tevoorschijn… Alleen schrijven lukte niet. Dat zal ook wel te maken hebben met het feit dat ik al de hele dag achter mijn computer zat om het nieuwe bibliotheekprogramma onder de knie te krijgen. Lezen lukte gelukkig wel nog en deze leeservaring wil ik zeker met jullie delen: Als je iemand verliest die je niet kan verliezen van Ish Ait Hamou.

Klein beginnen

Ik zal eerlijk zijn: ik had nog nooit iets van Ish gelezen, ook niet nadat ik op de boekenbeurs de ellenlange rijen fans zag. Maar nu komt hij in oktober naar onze bib. Vooraleer ik me op Het moois dat we delen stort, wou ik eerst iets anders van hem lezen. Gezien de torenhoge stapel recensieboeken die mij hier beschuldigend staat aan te staren, werd het de novelle Als je iemand verliest die je niet kan verliezen.

“Als je tijd geeft aan moeilijk, dan wordt moeilijk gemakkelijk.”

Veel verklappen over de inhoud zou zonde zijn. Een toevallige ontmoeting op de trein heeft een grote impact op het leven van dokter Sheila en Sulayman. Voor beiden in het niet gemakkelijk. Sheila vlucht voor de spoken uit haar verleden. Sulayman probeert zijn draai te vinden in een nieuw land. Tot Sulayman op de spoedafdeling belandt en dokter Sheila degene is die zijn leven in haar handen heeft.

Ik had het verhaal in een uur uit. En toen las ik het nog een keer. Het boekje zat vol met post-its. Ish Ait Hamou kent de kracht van woorden en beelden. Die woorden legt hij ook nog eens in de mond van een vluchteling, een man die de taal maar half machtig is, maar ze tot op het bot ontleedt. Dat levert mooie quotes op, zoals deze hierboven. Als moeder had ik deze ook aangeduid: “Je kinderen… is als lucht, zonder is moeilijk om ademen.”

Cadans

Als je iemand verliest die je niet kan verliezen is een novelle. Het verhaal is klein, maar er gaat een enorme kracht van uit. Er zit een bijzondere dynamiek in. De tijd in de trein gaat traag, maar het gesprek is er eentje om in te kaderen. Wat in het ziekenhuis gebeurt is dan weer zo spannend dat het verhaal een versnelling hoger schakelt. Die cadans is bijna letterlijk te voelen.

Ik bracht het boekje van de bib mee, net voor Corona het land half lamlegde. Het ligt op de salontafel en het is het ideale middel om eventjes halt te houden, een paar zinnen te lezen en de hele boel te relativeren.

Van het boek werd, door Ish zelf, een kortfilm gemaakt. In 2018 kwam een speciale editie van het boek uit dat zowel de novelle als het filmscript bevat. Dit onder de titel Klem.

Als je iemand verliest die je niet kan verliezen | Ish Ait Hamou | Uitg. Manteau (2016) | 109 pg.

Bekijk dit boek op bol.com