Uitkijken naar maart 2020

Tijdens het maken van deze vooruitblik viel me op dat er dit keer alleen vrouwen aan bod komen. Verdraagzaamheid, vluchten en racisme zijn ook thema’s die ruim vertegenwoordigd zijn. Het belooft een heel diverse maand te worden.

Vreemde culturen voor jong en oud (voor de literatuurliefhebber)

Voor de jeugd: De balletschoenen van Aya – Catherine Bruton (Kokboekencentrum)

Dit vertelt de uitgeverij over dit boek: “In het prachtige jeugdboek ‘De balletschoenen van Aya’ van Catherine Bruton slaat de elfjarige Aya samen met haar moeder en broertje op de vlucht voor de oorlog in Syrië. Ze doet niets liever dan balletdansen, en Ahmad Joudeh is haar grote voorbeeld. Maar in het asielzoekerscentrum lijkt haar droom verder weg dan ooit. Tot ze op een dag mee mag dansen in de klas van juf Helena. Lukt het Aya om haar verleden van zich af te dansen? Dit prachtige verhaal opent je ogen, en laat zien dat vluchtelingen gewone mensen zijn zoals jij en ik. Met een voorwoord van Ahmad Joudeh, danser bij Het Nationale Ballet in Amsterdam.”

De oorlog in Syrië en de vluchtelingencrisis blijven helaas actueel. Om dit verhaal verteld te krijgen door de ogen van een elfjarige – én met dansen als thema – zijn voor mij twee redenen om hier heel hard naar uit te kijken.

Voor volwassenen: Wij zijn de wrekers over dit alles – Conny Braam (Atlas Contact)

Conny Braam vertelt het verhaal van een Zuid-Afrikaanse krijgsgevangene die als dwangarbeider naar Auschwitz gestuurd wordt. Hij leert er de joodse Amsterdammer Wolfie Waterman kennen. Hun heimelijk gesprekken doen hem inzien dat racisme niet alleen een Zuid-Afrikaanse zaak is, maar dat racisme overal te vinden is. Als ik het goed interpreteer, dan is Wij zijn de wrekers over dit alles niet alleen een verhaal over Auschwitz, maar ook een verhaal over de geboorte van Apartheid.

Spanning voor jong en oud

Voor de jeugd (+13): 1 seconde – Sophie McKenzie (De Fontein)

Charlies moeder komt om bij een bomaanslag in Londen. Als ze Nat ontmoet, denkt ze eindelijk iemand gevonden te hebben die haar begrijpt. Ook hij moet leven met de gevolden van die aanslag. Hoe dichter ze echter bij hem komt, hoe meer ze het gevoel krijgt dat er iets niet klopt. Heeft hij iets te maken met de bomaanslag?

Het verhaal wordt vanuit een wisselend perspectief verteld. Dat zorgt altijd voor een extra tikkeltje spanning. Gezien de lovende kritieken over haar vorige boeken, zijn mijn verwachtingen toch redelijk hoog gespannen.

Voor volwassenen: Stil maar – Carla Covach (Boekerij)

Deborah Jenkins wordt ontvoerd en verdwijnt volledig van de radar. Detective Gina Harte kent de zaak vanbuiten. Vier jaar later worden zij en haar collega’s getipt. Op de drempel van de bibliotheek wordt een baby te vondeling gelegd. Een anonieme tipgever vertelt de politie om toch zeker het dna te controleren. Gina Harte en haar collega’s staan perplex als blijkt dat het de baby van Deborah is. Ze leeft dus nog. De zoektocht kan opnieuw beginnen.

Als in de brochure staat “voor de fans van M.J. Arlidge en Robert Bryndza”, dan kan dat twee dingen betekenen: of het is een verkooppraatje, of je mag je verwachten aan een razend spannende thriller.

Voor de serielezers: Een vorm van verraad – Lieneke Dijkzeul (Ambo/Anthos)

Een vorm van verraad van Lieneke Dijkzeul is het nieuwe deel in de serie over inspecteur Paul Vegter.

Een paar dagen voor zijn huwelijk ontvangt inspecteur Paul Vegter een dreigbrief met de boodschap: ik ga iets rechtzetten, klootzak. Thuis blijkt er een tweede brief te zijn bezorgd, waarin ook zijn collega en aanstaande vrouw Renée wordt bedreigd. Ze maken zich zorgen, maar hebben geen enkel aanknopingspunt. De dreiging wordt reëel wanneer er op een nacht een aanslag op het huis van Paul en Renée wordt gepleegd, die hen verbijsterd achterlaat. Ze krijgen bewaking en werken verder aan de zaak van een kind dat onder verdachte omstandigheden van een balkon is gevallen. Op hun trouwdag verlaten ze net het stadhuis – door een erehaag van collega’s in uniform – als er vanuit een rijdende auto een automatisch wapen op hen wordt gericht.

Voor mij wordt dit een eerste kennismaking met inspecteur Vegter. Normaal gezien probeer ik series zoveel mogelijk in de juiste volgorde te lezen. Lieneke Dijkzeul ken ik voorlopig alleen als jeugdauteur. Hoog tijd dus om mijn horizon te verruimen.

Tot slot: over de liefde: Vergeef me – Ida Hegazi Høyer (De Geus)

Een jonge vrouw ontmoet een jonge man. Hij studeert filosofie, zij is diep onder de indruk van zijn ideeën over individualisme en vrijheid. Ze wonen
vrijwel meteen samen en gaan volledig in elkaar op. Maar al snel ontstaat een zeker ongemak. Wat weten ze echt van elkaar, hoeveel willen ze weten, en wat is de werkelijke grens tussen waarheid en valsheid, tussen droom en realiteit?

Vergeef me onderzoekt de donkere kanten van het alledaagse en de liefde, met een verhaalstem die verleidt en beklijft.

Het wordt een nieuwe ervaring: een boek van een Scandinavische auteur, maar geen thriller. Ik vraag me af of dit een vergelijkbare leeservaring oplevert.

In maart zullen in elk geval weer heel wat nieuwe landen blootgelegd worden op mijn krasatlas. Ik kijk er al naar uit. Wat zijn jullie leesplannen?