In de deze derde terugblik: mijn meest gelezen auteur van 2018. Dat was Samuel Bjørk. Ondertussen heeft deze Noorse auteur drie titels achter zijn naam. Ik las ze dit jaar alle drie.
Ik reis alleen
In Ik reis alleen maken we voor het eerst kennis met Mia Krüger en Holger Munch. Mia Krüger zit diep. Ze kan de dood van haar zus Sigrid niet verwerken en staat op het punt een drastische beslissing te nemen. Op dat moment verschijnt haar collega Holger Munch. Hij heeft haar hulp nodig. Er is een zesjarig meisje gevonden, vastgebonden aan een boom met een touw om haar nek waarop staat: “Ik reis alleen”. Deze gruwelijke moord is nog maar de voorbode van nog meer onheil en daarom wordt een speciale eenheid opgericht.
Het leuke aan Ik reis alleen is het vertelstandpunt. Een groot deel van het verhaal wordt namelijk verteld vanuit Gabriel Mørck. Hij is een hacker die door Munch gerekruteerd wordt om zijn team te versterken. Omdat Mørck zelf geen politie-ervaring heeft, beleeft hij alles met dezelfde onwetende blik als de lezer. Het is eens iets anders dan het perspectief van een doorwinterde rechercheur.
De doodsvogel
Het tweede boek, De doodsvogel, vond ik nog beter. Vooral de karaktertekening van de hoofdpersonages gaat hier dieper. Het verhaal is ook nu weer zenuwslopend. Een meisjes wordt vermoord teruggevonden. Alles wijst op een rituele moord. Omdat je vanaf de proloog al meekijkt in het hoofd van de dader, wordt de mix van verhaallijnen nog spannender. Terwijl Mia kampt met haar verslaving en zelfmoordneigingen en Munch piekert over de relatie met zijn dochter, moeten ze ‘De doodsvogel’ zien te ontmaskeren.
De jongen in de sneeuw
Net als in Ik reis alleen spelen ook in De jongen in de sneeuw cijfers een belangrijke rol. Het lijk van een ballerina wordt uit een bergmeer gevist. Bij de plaats delict staat een camera opgesteld, met een cijfer in de lens gekrast. Als later nog meer lijken gevonden in dezelfde enscenering, wordt het team van Munch opnieuw samengeroepen. Mia, die deze keer net op het punt stond op vakantie te vertrekken, moet weer overgehaald worden om mee te werken. Een patroon begint zich dus duidelijk te vormen in de boeken van Bjørck. Het grote verschil is echter dat Mia ondertussen afgekickt is en hard haar best doet om op het rechte pad te blijven.
Er is ook een tweede verhaallijn, die voor mij niet had gehoeven. Mia wordt door iemand van Interne Zaken aangesproken om onderzoek te doen naar een collega. Deze lijn wordt niet zo sterk uitgewerkt en had dus eigenlijk niet echt gemoeten.
Persoonlijk vond ik het derde boek het minste van de drie. Ik hoop dat Samuel Bjørk nieuwe thema’s zal aanboren in zijn volgende boeken. Nu begint de parallel tussen de verschillende boeken mij een klein beetje te storen.
Rode draad doorheen de drie boeken is de dood van Mia’s zus Sigrid. Zij is de reden dat Mia er in de eerste twee boeken zo doorheen zat. Of ze hier ooit mee in het reine komt, laat ik in het midden.
Al bij al vond ik Samuel Bjørk een aangename ontdekking. Ik hou van Scandinavische thrillers en tv-series en voor mij heeft hij zeker zijn plaatsje tussen de sterren verdiend.
Ik reis alleen | Samuel Bjørk | Uitg. Luitingh-Sijthoff (2015) | 400 pg. | vert. uit het Noors door Renée Vink
De doodsvogel | Samuel Bjørk | Uitg. Luitingh-Sijthoff (2016) | 352 pg. | vert. uit het Noors door Renée Vink
De jongen in de sneeuw | Samuel Bjørk | Uitg. Luitingh-Sijthoff (2017) | 352 pg. | vert. uit het Noors door Renée Vink
boek&babbel 