boek&babbel

Sinds ik zelf een schrijfcursus volg, ben ik een kritische lezer geworden. Ongemerkt ga ik dingen opmerkingen waaraan ik vroeger voorbijgegaan zou zijn. En vooral: hoe meer ik zelf schrijf, hoe meer ik hou van ‘less is more’. In Bult van Marieke De Maré is less zoveel more!

Op Bult wonen drie mensen: een jonge vrouw, een oude vrouw en een lange slanke man. Soms komt de onhebbelijke zus op bezoek bij de jonge vrouw. Voor de rest vermaken de drie zich prima met taart eten, kijken naar de overkant, knikkeren of de haag knippen. Er gebeurt niet veel op Bult, maar er woelt van alles binnenin. Daarom hou ik zo van Bult: het gaat vooral over wat niet gezegd wordt. Het gaat over dode moeders (en daar ken ik alles van), over verwerken en loslaten.

Bult leest als poëzie. Je leest niet wat er staat, maar wat tussen de regels te vinden is. Marieke De Maré speelt met beelden, met woorden, met klank en ritme. Ze speelt zelfs met vormgeving. Wie niet alleen leest, maar ook kijkt, wie de lijn doorheen het verhaal (letterlijk) volgt, zal merken dat die er niet zomaar staat. Niets in Bult heeft geen betekenis. Daarom is het zo’n bijzonder boek.

Bult | Marieke De Maré | Uitg. Vrijdag (2020) | 133 pg.

of steun je favoriete boekhandel en #kooplokaal!