boeken en meer
Nieuwe boeken kiezen is altijd een beetje gokken: ik zag ‘goden’ en ‘Olympus’ in de titel, enkele Griekse zuilen en de bliksemschicht van Zeus. Genoeg voor mij om te gaan checken of deze past in de reeks “Hoe je geschiedenis leuk maakt”. Een kruising tussen Max Modderman, Slimme Rik en de geschiedenis van de Oudheid. … Meer lezen over Hoe je geschiedenis leuk maakt #3: Gekke goden van de Olympus – David Slavin
De kracht van de proloog Stapje voor stapje durf ik me al eens aan een horrorverhaal te wagen. Eerlijk gezegd heeft mijn hoofd het nog altijd een beetje moeilijk om de werkelijkheid los te laten. Een goed horrorverhaal doet je dat echter helemaal vergeten. Dat hoopte ik dus te vinden in Echo van Thomas Olde … Meer lezen over Echo – Thomas Olde Heuvelt
Het zat er natuurlijk aan te komen. Van Hebban kreeg ik een recensieboek toegestuurd dat bijna gelijktijdig van de uitgeverij in mijn bus viel. Normaal gezien hou ik mijn blog en de Hebban’klussen’ strikt gescheiden, maar voor deze ene keer zal ik een uitzondering maken. Wil je een geredigeerde versie lezen, dan kan ik je … Meer lezen over Vuurland – Pascal Engman
De ingrediënten van Kate Mosse Mijn eerste boek uit de kast is Tijden van vuur van Kate Mosse. Ik weet niet waarom het er zo lang ongelezen gestaan heeft. Oké, het is behoorlijk dik en dan neem je dat niet zo snel voor even tussendoor. Kate Mosse schrijft ook een heel eigen genre en daar … Meer lezen over De 12 van 2020 #1: Tijden van vuur – Kate Mosse
Het zal wel de schuld zijn van Thea Beckman. Ik heb de middeleeuwen altijd al een fascinerende periode gevonden. En dan niet in de eerste plaats voor zijn ridders en kastelen, maar wel voor zijn nauwe straatjes, wroetende arme mensen en gekonkel aan de hoven. Het was ook een heel leuke, maar moeilijke periode om … Meer lezen over Hoe je geschiedenis leuk maakt #2: Handboek voor historiehoppers: de middeleeuwen – Jonathan W. Stokes
Het is niet een genre waar ik snel naar grijp. Vraag me niet waarom, want het fascineert me wel. Eens lekker griezelen kan deugd doen. Daarom waagde ik mij aan De denkbeeldige vriend van Stephen Chbosky. Het achterplat deed me denken aan Stephen King, hoewel ik ook van de King of Horror nog niets gelezen … Meer lezen over De denkbeeldige vriend – Stephen Chbosky
Ik had gedacht dat het mijn laatste boek van 2019 zou worden. Het werd mijn eerste van 2020. Met Het voorteken van Christoffer Carlsson is het thrillerjaar in ieder geval goed ingezet. Het verhaal Het is 1994. In het Zweedse dorpje Marbäck brandt een huis tot de grond af. In de smeulende resten wordt het … Meer lezen over Het voorteken – Christoffer Carlsson
Omdat ik jaren met jongeren gewerkt heb en zelf drie tienerdochters in huis heb, blijf ik graag op de hoogte van wat er uitkomt voor de jeugd. Het achterplat van Bloedlink van Lena de Coninck trok meteen mijn aandacht: een meisje van zestien, dat de zelfmoord van haar vader aan het verwerken is, wordt verliefd … Meer lezen over Bloedlink – Lena De Coninck
